نوع مقاله : علمی

نویسندگان

1 استادیار گروه معارف دانشگاه پیام نور البرز

2 استادیار مدعو دانشگاه قم

3 دانشجوی دکتری رشته زبان و ادبیات عرب، دانشگاه لرستان

1022034/sshq.2020.122878

چکیده

قرآن کریم به جهت ویژگی‌های طبیعی خود، از جمله فصاحت و بلاغت بی‌مانند، سبک و اسلوب ویژه، دلنشینی معانی و مفاهیم و کاربرد دقیق کلمات در قالب‌های گوناگون جزء منسجم‌ترین و کامل‌ترین متن و کلام به شمار می‌آید که متشکل از واژگان بظاهر ساده و فصیح ولی دارای بار معنایی ژرف و اهداف نهفته و هدفمند است. هر یک از کلمات و آیات قرآن کریم بمنظور هدف خاصی درکنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. مدح و ذم یکی از ساختار های پرکاربرد زبان عربی است. این پژوهش در نظر دارد با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به بررسی انواع و ساختار مختلف (مدح و ذم) به صورت نحوی و بلاغی در آیات قرآن کریم ب‌پردازد. تلاش این پژوهش، آشکار‌سازی دقیق بسیاری از تعبیرات بلاغی در غالب نحوی است که، (مدح و ذم) با تمام کابرد‌هایش در آن به کار رفته‌است. و در آخر مستندات قرآنی خود را همراه با دلایل بلاغی هر یک از آن‌ها مشخص می‌کند. حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد که (مدح وذم) با وجود قرار گرفتن در ساختارهای نحوی متفاوت و با وجود ترجمه های متفاوت از آن از نظر بلاغت و معنا تنها افاده تفخیم و بزرگنمایی می‌کند و بهتر است که در ترجمه این افعال از واژه هایی که نشان دهنده‌ی کثرت هستند استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A study of the aesthetics of praise and condemnation in the verses of the Holy Quran

نویسندگان [English]

  • Farhad Mohammadinejad 1
  • Ahmad Mohammadinejad Pashaki , 2
  • Najmeh Mahiae 3

1 Assistant Professor, Department of Education, Payame Noor Alborz University

2 Assistant Professor, Qom University

3 PhD student in Arabic Language and Literature, Lorestan University

چکیده [English]

Due to its natural features such as unparalleled eloquence and rhetoric, special style and style, pleasing meanings and concepts, and accurate use of words in various formats, the Holy Quran is one of the most coherent and complete texts and words consisting of seemingly simple and eloquent words. It has a deep semantic load and hidden and purposeful goals. Each of the words and verses of the Holy Quran have been put together for a specific purpose. Praise is one of the most widely used structures in the Arabic language. This research intends to use a descriptive-analytical method to examine different types and structures (praise and condemnation) in a syntactic and rhetorical way in the verses of the Holy Quran. The aim of this research is to accurately reveal many rhetorical expressions in the form of praise and condemnation with all its uses. Finally, it identifies its Qur'anic documents along with the rhetorical reasons for each of them. The result of this research shows that praise only expands and magnifies the expressions despite being in different syntactic structures and despite different translations of it in terms of rhetoric and meaning and It is better to use words that indicate plurality in translating these verbs.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Quran
  • praise and condemnation
  • syntactic structure
  • aesthetic aspects
 
قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی
ابن هشام، جمال الدین، 1979: مغنی اللبیب عن کتب الاعاریب، بتفقه الحاج سید هادی بنی هاشمی، بیروت: تبریز سوق المسجد الجامع، الطبعه الخامسه.
الثمانینی، عمربن ثابت، 2002: الفوائد و القواعد، دراسة و تحقیق: الدکتور عبد الوهاب محمود الکحلة، بیروت: موسسة الرسالة، الطبعة الاولی.
أحمد قاسم، محمد، 2002: القواعد الجامعة صرفا و نحوا و أسالیب، لبنان: موسسة الحدیثة للکتاب طرابلس.
الانطاکی، محمد، 1384: المنهاج فی القواعد و الاعراب، ایران: انتشارات ناصرخسرو، الطبعة السادسة.
أنباری، سعید، 2004: اسرار العربیة، حققه محمد بهجة البیطار و عاصم بهجة البیطار، دمشق: دار البشائر،الطبعة الثانیة.
أبی الفداء، محمد، 2005: الکناش فی نحو و التصریف، دراسة و تحقیق الدکتور جودة مبرول محمد، القاهرة: مکتبة الآداب، الطبعة الثانیة.
ابن هشام و یحیی الدین بن عبد الحمید، 2001: سبیل الهدی علی شرح قطر الندی و بل الصدی، حققه: عبدالجلیل العطا البکری، دمشق: مکتبة دار الفجر، الطبعة الاولی.
بهاء الدین عبدالله، ابن عقیل، 1384: شرح ابن عقیل، تحقیق: محی الدین عبد الحمید، ایران: لقاء قم، چاپ سوم.
الحمصی، محمدطاهر، 2003: من النحو المبانی الی نحو المعانی، دمشق: دار سعد الدین،الطبعة الاولی.
سعدالدین، عبدالمحسن، 2008: البیان فی قواعد و الاعراب، دمشق: دارطلاس، الطبعة الثالثة.
عبد الرحمن، سیوطی، 1389: البهجه المرضیه، تحقیق:السید قاسم الحسینی، ایران: منشورات دارالحکمه قم، الطبعه الثانی عشر.
عباس، حسن، 1966: نحوالوافی، دار‌المعارف اسلامی، ایران، تهران: انتشارات ناصرخسرو، چاپ چهارم.
عید، محمد، 2005: النحو المصفّی، قاهره: ناشر عالم الکتب،الطبعة الاولی.
عبد الروف، سعد، 1960: حاشیة الصبّان علی شرح الدشمونی، قاهره: المکتبة التوفیقیة.
غلابینی، مصطفی، 2007: جامع الدورس العربیة، عرض و تطبیق، اردن: دارالمناهج للنشر و التوزیع، الطبعة الاولی.
الفضلی، عبدالهادی، 2008: مختصر النحو، بیروت: دارو مکتبة الهلال، ،الطبعة الثامنة عشرة.
مبرد، ابو عباس محمد بن زید، 1999: المقتصب، تحقیق حسن حمد، بیروت: دارالکتب العلمیة.
مطرجی، محمد، 2000: فی النحو و تطبیقاته، بیروت: دارالنهضة العربیة، الطبعة الاولی.