نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه معارف اسلامی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران

2 دانش پژوه سطح 3 تفسیر و علوم قرآن، مدرسه تخصصی قرآن و عترت، حوزه علمیه خراسان مشهد ایران

1022034/sshq.2022.363108.1211

چکیده

رویکرد همزمانی معناشناسی، تلاشی در جهت بازنمایی واژگان مفاهیم قرآنی است؛ زیرا واژگان در قرآن معنای حقیقی خود را از مجموع ارتباطات بینامتنی به صورت شبکه معنایی آشکار می‌نمایند. نوشتار حاضر در پی آن است که نخست به بررسی ریشه­ای ماده «طوق» لغت و کاربردهای آن در قرآن بپردازد. پس از آن مفاهیم هم‌نشین و متقابل ماده طاقه مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. رویکرد گزینش مفاهیم هم‌نشین، از میان واژگانی است که دارای قرابت معنایی با کلمه «طاقت» هستند. جستجوی داده‌های قرآنی نشان داد که واژگانی همچون «مبتلیکم، تُحمّلنا، اصراً، بخلو، وسع و یکلّف» هم‌نشین‌های اولیه ماده طاقه هستند که در مولّفه‌های معنایی رنج، مشقّت و سختی اشتراک دارند. در مرحله ثانویه، هر کدام از این 6 کلمه که ضمن قرابت معنایی با «طاقه» هم‌نشین بودند، در برخی آیات با واژگانی هم‌نشین شده‌اند که خود در دایره مؤلفه‌های معنایی طاقت قرار می‌گیرند. سپس با استفاده از مؤلفه تقابل معنایی به تبیین چهار ماده «یسر، خفف، رفق و هون» پرداخته شد و برآیند مفاهیم این 4 ماده آسانی، راحتی و سبکی است که ضمن تقابل با معنای مشقّت و سختی در طاقت، سبب اطمینان به دخالت قیود مذکور در کنار توانایی در معنای طاقت خواهند بود. لازم به ذکر است نوشتار حاضر با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و روش توصیفی_تحلیلی به رشته تحریر درآمده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Analyzing the field of semantics of strength in the Qur'an (based on cohabiting and reciprocal relationships)

نویسندگان [English]

  • Mahdi Ebadi 1
  • mohammad moghtari 2

1 Assistant Professor, Department of Islamic Studies, Faculty of Medicine, Shahrood University of Medical Sciences, Shahrood, Iran

2 3rd level scholar of Qur'an interpretation and sciences, specialized school of Qur'an and Atrat, Khorasan Seminary, Mashhad Iran

چکیده [English]

The simultaneity approach of semantics is an attempt to represent the vocabulary of Quranic concepts. Because words in the Qur'an reveal their true meaning from the sum of intertextual connections in the form of a semantic network. The purpose of this article is to first examine the root of the word "taqah" in the word and its uses in the Qur'an. After that, the adjacent and mutual concepts of the taqah material will be studied. The approach of selecting cognate concepts is among words that have a semantic affinity with the word taqe. The search of Quranic data showed that words such as; Mobtilikam, Tohmalna, Asra', Bakhlo, Vasa and Iklof are the primary companions of the subject of taqah, which share the semantic components of suffering, hardship and difficulty. In the secondary stage, each of these 6 words, which had a semantic affinity with taqah, have been paired with words in some verses that are included in the semantic components of zakat. Then, by using the component of semantic contrast, the explanation of the four articles Yasir, Abbreviation, Rafq and Hun was discussed and the result of the concepts of these 4 articles is ease, comfort and lightness, which, while contrasting with the meaning of difficulty and difficulty in strength, ensures the involvement of the mentioned restrictions in addition to Ability will mean endurance. It should be noted that this article was written using library resources and descriptive-analytical method.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Semantics
  • coexistence axis
  • arch
  • semantic opposition
ابن عاشور، محمد طاهر (1420ق): «التحریر و التنویر»، بیروت: مؤسسة التاریخ.
ابن فارس، احمد (1404ق): «معجم مقاییس اللّغه»، محقّق/مصحّح: عبد السّلام، محمد هارون، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
ابن منظور، محمدبن مکرم (1414ق): «لسان العرب»، بیروت: دارالفکر للطّباعه و النّشر و التّوزیع.
أزهری، محمّدبن احمد (1421ق): «تهذیب اللّغه»، بیروت: دار إحیاء التّراث العربی.
ایزدی‌فر، علی اکبر و زارعی؛ محمد مهدی و شکریان امیری، حسین (1400ش): «تکلیف به وسع یا تکلیف به طاقت»، تهران: پژوهش‌های فقهی، دوره17، شماره1.
ایزوتسو، توشی‌هیکو (1361ش): «ساختمان مفاهیم اخلاقی_دینی در قرآن»، ترجمه فریدون بدره‌ای، تهران: قلم.
بستانی، فواد افرام (1375ش): «فرهنگ ابجدی»، تهران: اسلامی، چاپ دوم.
پالمر، فرانک (1391ش): «نگاهی تازه به معنی‌شناسی»، ترجمه کورش صفوی، تهران: مرکز کتاب ماد.
جوهری، اسماعیل‌بن حمّاد (1407ق): «صحاح اللّغه»، بیروت: دارالعلم.
حقّی بروسوی، اسماعیل (بی­تا): «روح البیان»، بیروت: دارالفکر.
حمیری، نشوان‌بن سعید (1420ق): «شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم»، دار الفکر.
داد، سیما (1385ش): «فرهنگ اصطلاحات ادبی»، تهران: نشر مروارید، چاپ سوم.
راغب اصفهانی، حسین‌بن محمّد (1404ق): «مفردات الفاظ القرآن»، تهران: دفتر نشر کتاب.
رشید رضا، محمد (بی­تا): «تفسیر المنار»، بیروت: دار المعرفه، چاپ دوم.
زبیدی، محمد (1414ق): «تاج العروس من جواهر القاموس»، محقق/مصحّح: علی شیری، بیروت: دارالفکر.
الزّبیر، محمد (1991م): «سجل أسماء العرب»، بیروت: جامعه السّلطان قابوس.
زمخشرى، محمودبن عمر (1407ق): «الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل»، بیروت: دار الکتاب العربی، چاپ سوم.
ــــــــــــــــــــــــــ (1390ش): «مقدمة الأدب»، تهران: موسسه مطالعات اسلامی.
شفیع زاده، مرضیه و همکاران (1393ش): «معناشناسی کلمه در قرآن با تأکید بر روابط همنشینی و جانشینی»، پژوهش‌های قرآن و حدیث.
صاحب، اسماعیل‌بن عبّاد (1414ق): «المحیط فی اللّغه»، بیروت: عالم الکتاب.
صفوی، کوروش (1390ش): «درآمدی بر معنی‌شناسی»، تهران: سوره مهر.
طباطبایى، محمدحسین (1390ش): «المیزان فی تفسیر القرآن»، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم.
ــــــــــــــــــــــ (1374ش): «ترجمه تفسیر المیزان»، قم: جامعه مدرسین، چاپ پنجم.
طبرسى، فضل بن حسن (1372ش): «مجمع البیان فی تفسیر القرآن»، تهران: ناصر خسرو، چاپ سوم.
طریحی، فخرالدّین ‌بن محمّد (1375ش): «مجمع البحرین»، محقّق/مصحّح: احمد حسینی اشکوری، تهران: مرتضوی، چاپ سوم.
طنطاوى، محمد سید (1997م): «التفسیر الوسیط للقرآن الکریم»، قاهره: نهضة مصر.
فراستخواه، مقصود (1376ش): «زبان قرآن»، تهران: علمی و فرهنگی.
فراهیدی، ابو عبدالرحمان خلیل بن احمد (1409ق): «العین»، قم: دار الهجره، چاپ دوم.
فیروزی آبادی، محمدبن یعقوب (1415ق): «القاموس المحیط»، بیروت: دار الکتب العلمیّه.
فیومی، احمدبن محمّد (1405ق): «المصباح المنیر»، قم: دارالهجره.
قرشی بنابی، علی اکبر (1309ش): «قاموس قرآن»، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
مدرّسى، محمّدتقى (1419ق): «من هدى القرآن»، تهران: دار محبی الحسین.
مدنی، علی‌خان‌بن‌احمد (1384ش): «الطّراز الاوّل و الکناز لما علیه من لغه العرب»، مشهد: موسسه آل البیت علیهم السّلام لاحیاء التّراث.
مصطفوی، حسن (1402ق): «التّحقیق فی کلمات القرآن»، تهران: مرکز الکتاب للتّرجمه و النّشر.
مغنیه، محمدجواد (1378ش): «ترجمه تفسیر کاشف»، قم: بوستان کتاب.
مکارم شیرازى، ناصر (1371ش): «تفسیر نمونه»، تهران: دار الکتب الإسلامیة، چاپ دهم.
موسی، حسین یوسف (1410ق): «الافصاح فی فقه اللّغه»، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
وزیرنیا، سیما (1379ش): «زبان شناخت»، تهران: قطره.
هارلند، ریچارد (1380ش): «ابرساخت‌گرایی (فلسفه ساخت‌گرایی و پساساخت‌گرایی)»، ترجمه فرزان سجودی، تهران: انتشارات سوره مهر.