نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• حجت اله فسنقری ¹
• مهدی یاری ²
• مسعود سلمانی حقیقی ²

¹ دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه حکیم سبزواری،سبزوار،ایران

² دانشجوی دکترای زبان و ادبیات عربی دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار،ایران

چکیده

نظریه کنش ارتباطی یک طرح انتقادی_اجتماعی برای رسیدن به تفاهم که نخستین بار توسط یورگن هابرماس در سال 1982م نوشته شده است؛ بر اساس این نظریه، کنشگران به منظور رسیدن به یک درک و همکاری مشترک، از طریق استدلال با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. این جستار با استفاده از روش توصیفی_تحلیلی، داستان قرآنی حضرت نوح(ع) را با تکیه بر نظریه کنش ارتباطی هابرماس تحلیل و بررسی می­کند. برآیند پژوهش حاکی از آن است که گفتمان حضرت بر پایه نظریه مذکور یک گفتمان فعال و پویا بوده و توانسته بر ذهن مخاطبان اثر بگذارد؛ در این میان تعدادی از اطرافیان از کلام حضرت تأثیر پذیرفتند و سایر آن­ها بدون اثرپذیری و اهتمام به آن، در مسیر تباهی و هلاکت قرار گرفتند. از طرفی دیگر ایشان با استفاده از گفتمان مبتنی بر کنش ارتباطی در سرتاسر داستان، ذهن مخاطب خویش را نشانه می‌رود تا از این طریق قوه استدلال را در او پرورش دهد و شرایط را برای رسیدن به تفاهم و عملی کردن کنش مطلوب فراهم سازد

کلیدواژه‌ها

• گفتمان
• داستان قرآنی نوح(ع)
• کنش ارتباطی
• یورگن هابرماس

20.1001.1.26455714.1401.6.2.12.1

عنوان مقاله [English]

Post-structuralist reading of the discourse of the Quranic story of Prophet Noah (PBUH) based on the theory of Jürgen Habermas' communicative action.

نویسندگان [English]

• Hojjat Elah Fasnaghari ¹
• mahdi yari ²
• masoud salmanihaghighi ²

¹ Associate Professor, Department of Arabic Language and Literature, Hakim Sabzevari University , Sabzevari Iran

² PhD student of Arabic language and literature at Hakim Sabzevari University, Sabzevari Iran,

چکیده [English]

The theory of communicative action is a social-critical plan to reach understanding that was first written by Jürgen Habermas in 1982; According to this theory, actors communicate with each other through reasoning in order to reach a common understanding and cooperation. Using the descriptive-analytical method, this essay analyzed the Quranic story of Prophet Noah (pbuh) based on Habermas' theory of communicative action. The result of the research showed that Hazrat's speech based on the mentioned theory was an active and dynamic speech and was able to affect the mind and intellect of the audience. In the meantime, a number of people around were influenced by the words of the Holy Prophet, and others were on the path of ruin and destruction without being effective and paying attention to it. On the other hand, by using discourse based on communicative action throughout the story, he targets the mind of his audience in order to develop the reasoning power in him and provide the conditions to reach understanding and implement the desired action

کلیدواژه‌ها [English]

• discourse
• the Quranic story of Noah (pbuh)
• communicative action
• Jürgen Habermas