نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه ولایت

2 استاد دانشگاه رازی کرمانشاه

1022034/sshq.2019.102418

چکیده

غلامعلی حداد عادل و محمد مهدی فولادوند از مترجمان معاصر قرآن کریم هستند که ترجمة آنها از منظر برگردان انواع مفعول مطلق، نیازمند بازنگری مجدد است. روش‌شناسی‌ ترجمه‌ها نشان می‌دهد که مترجمان در برگردان مفعول مطلق و انواع آن غالباً به شیوة تحت‌اللفظی صرف عمل نموده‌اند؛ لذا نقش ظرافت‌های نحوی و دستوری را در بیان ترجمه فارسی نادیده انگاشته‌اند. این مقاله در صدد است، تا به بررسی و نقد کیفیت ترجمة مفعول مطلق و انواع مختلف آن در ترجمه غلامعلی حداد عادل و محمد مهدی فولادوند بپردازد. نتایج پژوهش نشان داد که هردو مترجم در برگردان تعابیر مفعول مطلق قرآن کریم غالبا از روش‌ معنایی یا معنایی - ارتباطی که بهترین روش‌ها در برگردان انواع مفعول مطلق هستند، غفلت ورزیده‌اند؛ بلکه بیشتر از رویکرد حرفی و لفظی بهره‌گرفته‌اند. با این حال، فولادوند به‌مراتب بهتر از حداد عادل عمل کرده است. ضرورت انجام این پژوهش، نارسایی ترجمه حداد عادل و فولادوند، در برگردان انواع مفعول مطلق است تا جایی که ادبیات این ترجمه‌‌ها در برخی موارد، دچار عربی‌زدگی ساختاری گردیده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Comparative Analysis of Syntactic Problems in the Translation of the Qur'an in Haddad Adel and Fouladvands Translations Case Study: Ablative Absolute)

چکیده [English]


Gholam Ali Haddad Adel and Mohammad Mehdi Fooladvand are con-temporary translators of the Holy Qur'an whose translations need to be revisited from the perspective of translating ablative absolute.  The translation methodology shows that translators have often used the literal translation in the translation of ablative absolute and its various types; therefore, the role of syntactic and grammatical delicacies in the expres-sion of Persian translation is ignored. This article tries to review and cri-tique the quality of translation of ablative absolute and its various types in the translation of Gholamali Haddad Adel and Mohammad Mahdi Fou-ladvand. Both translators have often neglected the semantic or semantic-communicative method of translating the ablative absolutes of the Holy Qur'an, which are the best methods for translating the ablative absolutes, they have used the literal  approach instead. However, Fooladvand has done much better than Haddad Adel. The necessity of conducting this research is the failure of Haddad Adel and Fouladvand in  translating all kinds of ablative absolute to the extent that the literature of these transla-tions has in some cases been subjected to structural Arabicization (Arabic structural removing).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Syntactic problems
  • Ablative absolute
  • Holy Quran
  • Transla-tion
  • Haddad Adel
  • Fooladvand
  • قرآن کریم

    • ابن عاشور، محمد الطاهر (2000 م)، «تفسیر القرآن العظیم»، المحقق: الدکتور حاتم صالح الضامن، دبی: دار طیبة للنشر والتوزیع.
    • ابن عقیل (1384 ش)، «شرح ابن عقیل»، الطبعة الأولی، قم: آسیانا.
    • الأنصاری، زکریا بن محمد بن أحمد (1421 – 2001)، «إعراب القرآن الکریم»، حققه وعلّق علیه: موسی علی موسی مسعود (رسالة ماجستیر)، ط 1، لا مک، لا نا.
    • حسن، عباس (1428 ق)، «النحو الوافی»، ط15، بیروت: دارالمعارف.
    • حسین‌خانی، کلقای و کوثرحلال‌خور (1394 ش)، «بررسی ترجمه و معادل ساختاری مفعول مطلق با محوریّت ترجمة استاد فولادوند (بررسی موردی سوره ی نساء)»، فصلنامه پژوهش­های ترجمه  در زبان و ادبیات عرب دوره 5، شماره 12، تابستان، ص 132 –
    • خضری، محمّد. (1368)، «حاشیة الخضری علی شرح ابن عقیل»، بیروت: دارالفکر.
    • الشرتونی، رشید (1417 ق)، «مبادی العربیة قسم النحو»، تنقیح و إعداد: حمید المحمدیّ، الطبعة الأولی، قم: مؤسسة دارالذکر.
    • شکرانی، رضا. (1380). «درآمدی بر تحلیل ساخت‌های نحوی قرآن» مجلّة مقالات و بررسی­ها. دفتر 69.
    • الصّبان، محمّدبن علی (1377)، «حاشیةالصّبان»، چاپ سوم، تهران: انتشارات امیر.‌
    • فردوسی، ابوالقاسم (1363)، «شاهنامه»، تصحیح ژول مول، چ3، تهران: سازمان کتاب­های جیبی.
    • فولادوند، محمد مهدی (1375)، «ترجمة قرآن کریم»، ط 2، قم: دارالقرآن الکریم، (دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی).
    • قلی­زاده، حیدر (1395)، «مشکلات ساختاری ترجمه قرآن کریم»، قم: مؤسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان.
    • مکارم شیرازی، ناصر (1414- 1372)، «گزیده تفسیر نمونه»، تنظیم و تحقیق: احمدعلی بابایی، قم: حوزه علمیه.
    • نظامی گنجوی،الیاس بن یوسف، (1381)، شرفنامه، با تصحیح و حواشی حسن وحید دستگردی، به کوشش سعید حمیدیان، چ 4، تهران: نشر قطره.