نوع مقاله : علمی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی دانشکده علوم قرآن تهران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده علوم قرآن تهران

20.1001.1.26455714.1399.3.2.6.8

چکیده

هر زبانی را اسلوبی است که در آن با گزینش و چینش کلمات به روح و جان شنونده یا مخاطب تأثیر می‏گذارد. بر همین اساس سخنوران و ادیبان و اهل فن در این وادی برای سنجش ارزش سخن، معیارهایی ارائه نموده‏اند و در این میان قرآن کریم را بهترین و برترین الگوی این مهم برشمرده‌اند و تمام اسلوب‏های بکار رفته در آن را نمونه والای فصاحت و بلاغت دانسته‌اند. موسیقی آیات سوره تکویر دارای نظم شگفت انگیز و ارتباط بسیار دقیق با معانی و مقاصد آیات دارد؛ همنشینی واژه‏ها، نظام آوایی و معنایی، همچنین انتخاب واژه‏های به کار رفته در جملات و عبارت‏های سوره تکویر به گونه‏ای هدفمند است که هر واژه با ساختار صلی در جایگاه خود در جمله قرار گرفته است که کلمات آن دارای فصاحت و عاری از عیوب بلاغی می‌باشد و چیدمان کلمات و عبارات و نظم و موسیقی آنها، با معنا و مفهوم آیات، به طوری متناسب و هماهنگ است که باخواندن آن می‏توان تصویر برخی از حوادث را در آستانه قیامت و بعد از آن دریافت کرد. لذا پژوهش حاضر به بررسی آواشناسی و ساختارهای صرفی و نحوی و بلاغی سوره تکویر می‏پردازد که اهتمام نوشتار حاضر تحلیل و ارزیابی آوایی و ساختارهای صرفی و نحوی و بلاغی سوره تکویر به صورت توصیفی و کتابخانه‏ای است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A research on the phonology and simple syntactic and rhetorical structures of Surah Takwir

نویسندگان [English]

  • Mohammad Farahani 1
  • Mehdi Davoodi Nasab 2

1 Faculty member and assistant professor of Tehran Faculty of Quranic Sciences

2 Graduated from Tehran University of Quranic Sciences,

چکیده [English]

Every language is a style in which it affects the soul of the listener or audience by choosing and arranging words. Accordingly, orators, writers and scholars in this field have provided criteria for measuring the value of lectures, and in the meantime, the Holy Quran has been considered the best and supreme model of this important and all the methods used in it are a great example of eloquence and rhetoric. The music of the verses of Surah Takwir has a wonderful theory and communicates very precisely with the meanings and purposes of the verses. The accompaniment of words, the phonetic and semantic system, as well as the choice of words that have been purposefully targeted in the sentences and phrases of Surah Takwir in such a way that each word is placed in its place, its words have eloquence. And are free from rhetorical flaws; The arrangement of words and phrases and their order and music, with the meaning and concept of the verses, is proportionate and harmonious in such a way that by reading it you can make a picture of the events on the eve of the Day of Judgment and after. Therefore, the present study examines the phonology and simple, syntactic and rhetorical structures of Surah Takwir. The aim of writing now is to analyze and study the phonetic and syntactic and rhetorical structures of Surah Takwir in a descriptive and library way

کلیدواژه‌ها [English]

  • Quran
  • stylistics
  • rhetoric
  • phonology
  • morphological and syntactic structures
  • Surah Takwir
-      قرآن کریم
-      ابن سیده، على­بن اسماعیل (1421ق): «المحکم و المحیط الأعظم»، بیروت: دار الکتب العلمیة، چاپ اول.
-      ابن فارس، احمدبن فارس (1404ق): «معجم مقاییس اللغة»، قم: مکتب الاعلام الاسلامی، چاپ اول.
-      ابن منظور، محمدبن مکرم (1414ق): «لسان العرب»، بیروت: دار صادر، چاپ سوم.
-      ابن منظور، احمدبن مکرم (1375ش): «لسان العرب»، بیروت: دار صادر.
-      ابوالفتوح رازى، حسین­بن على (1408ق): «روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن»، مشهد: بنیاد پژوهش­های اسلامی آستان قدس رضوى، چاپ اول.
-      ازهرى، محمدبن احمد (1421ق): «تهذیب اللغة»، بیروت: دار احیاء التراث العربی، چاپ اول.
-      بنت الشاطی، عایشه (1376ش): «اعجاز بیانی قرآن»، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
-      بینات، مصاحبه با آیت­الله معرفت، ش6.
-      دیانتی، محمد (1375): «پیش­درآمدی بر سبک­شناسی قرآن»، نشریه علوم ومعارف قرآن، 2
-      زمخشری، محمود (1407ق)، «الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل»‏، بیروت: دارالکتاب العربی، چاپ سوم.
-      طبرسی، فضل­بن حسین (1372ش)، «مجمع البیان فی تفسیر القرآن»، تهران: انتشارات ناصر خسرو، چاپ سوم.
-      طباطبایی، محمدحسین (1374): «المیزان فی تفسیر القرآن»، ترجمه: موسوی همدانی، قم: انتشارات اسلامی، چاپ پنجم.
-      عباس، حسن (1345ش): «نحوالوافی»، قاهره: دارالمعارف
-      علوی مقدم، مهیار (1377): «نظریه­های نقد ادبی معاصر»، تهران: سمت، چاپ اول.
-      مکارم شیرازى، ناصر، (1371ش)، «تفسیر نمونه»، تهران: دار الکتب الإسلامیة، چاپ دهم.
-      محدثی، جواد، (1380ش): «آشنایی با سوره­ها»، قم: دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ سیزدهم.
-      فصلنامه علمی_تخصصی قرآن و علوم بشری، دانشگاه مازنداران، سال اول، شماره 1، پاییز 1391ش.
-      مؤمن­نژاد، ابوالحسن، سازجینی، مرتضی، موسوی، سید محمد، (1396ش)، فصلنامه پژوهش‏های ادبی_قرآنی، دانشگاه اراک، بخش سبک­شناسی سوره نازعات، سال پنجم، شماره چهارم.