نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه علامه طباطبایی تهران

2 دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه علامه طباطبایی تهران

1022034/sshq.2023.388959.1287

چکیده

نظریه نظم جرجانی با اعتقاد به وجود اعجاز قرآن در نظم و مهندسی زبانی آن، مهندسی زبانی قرآن را در رد نظریه صرفه بررسی می‌کند. او معتقد به چینش ویژه‌ واژگان قرآنی است که حذف واژه‌ای یا جابجایی موقعیت آن یا جاگذاری واژه‌ای مترادف به جای آن، باعث نابودی نظم قرآنی و مقصود متکلم می‌گردد. سوره توحید سوره‌ای است که واژگان آن باتوجه به شرایط مخاطبین آن به خصوص مشرکان قریش که باتوجه به درخواست آنان از پیامبر (ص) نازل گردید، دارای چینش زیبایی‌شناسیِ خاصی است. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی و نظریه نظم جرجانی درصدد تحلیل زیبایی‌شناسیِ ساختاری و واژگانی سوره توحید است تا اشاره کند که سوره توحید به تناسب درخواست مشرکین قریش از پیامبر(ص)، با استقاده از عوامل زبانی مختلفِ باهم متناسب و مؤیّد یکدیگر در رسیدن به یک معنا و نظم حاصل از آنها، از خلال فعل امر قل در معنای ارشاد، ضمیر منفصل (هو) و دو فصل بلاغی در سیاق مثبت در آیه اول و دوم و ضمیر متصل (له) و وجود دو وصل در سیاق منفی در آیه سوم و چهارم برای اشاره به قطع اتصال الله با موجودات در احدیت، نکره بودن (أحد) اشاره به تعظیم و ناشناخته بودن یگانگی (الله)، معرفه بودن (الصمد) دلالت بر اختصاص صمدیت به او، تقدیم (له) در آیه چهار اشاره به حصر نفی همتایی برای او و اثبات آن برای غیر او و حذف مفعول‌به فعل لم‌یلد برای اثبات یگانگی او، الله را با اثبات وحدانیت او، پارادوکسی معرفی می‌کند که عقل‌ها از درکش حیران مانده‌اند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

the linguistic engineering of Surah Tawheed from the point of view of Abdul Qahir Jarjani's Nazhm theory

نویسندگان [English]

  • Ahmad Arefi 1
  • jalal marami 2

1 Doctoral student of Arabic language and literature, Allameh Tabatabai University, Tehran

2 Associate Professor of Arabic Language and Literature, Allameh Tabatabai University, Tehran

چکیده [English]

Jurjani's Theory of Nazhm examines Linguistic Engineering of the Holy Qur'an in rejecting the theory of efficiency, whose followers believe that the miracle of the Holy Qur'an is that man has the ability to produce words like the Qur'an, but God does not allow him to also produce words, because Jurjani believes It is a miracle in language engineering that every word in it has a special arrangement that by removing a word or moving its position or placing a synonym in its place, it destroys the Quranic Nazhm and the meaning of the speaker. Surah Tawheed is a surah whose words are organized according to the conditions of the polytheist audience of Quraysh. This article, based on Jurjani's theory of Nazhm, tries to analyze the aesthetics of Surah Tawheed in Nazhm to point out that Surah Tawheed has addressed the oneness of God in accordance with the request of the polytheists of Quraysh from the Prophet (PBUH). In this surah, God reveals his essence through the rhetorical techniques of the verb Qal in the meaning of guidance, the separate pronoun (hu) in the first verse is positive and the connected pronoun (lahoo) in the last verse is negative to indicate God's separation from the creatures in partnership, being negligent. (ahad) refers to bowing down and being unknown (Allah), being known (Al-Samad) indicates the palace, offering (Lahoo) in verse four refers to the restriction of negation of counterpart for Allah and its proof for other than Him.

کلیدواژه‌ها [English]

  • linguistic engineering
  • Tohid Sura
  • Abdul Qahir Jurjani
  • theory of order
  • coherence
کتابنامه
ـ قرآن کریم
ـ آل یاسین، محمد حسین(1978م): «نظریات نشأة اللغة عند العرب»، مجلة المورد، المجلد السابع، العدد الثالث، صص9-22.
ـ  ابن جنی، ابوالفتح عثمان(د.ت): «الخصائص»، محقق: محمد علی النجار، د.م: المکتبة العلمیة.
ـ  ابن عاشور، محمد(1984م): «تفسیر التحریر والتنویر»، تونس: دارالتونسیّة، ج30.
ـ ابن منظور(1999م): «لسان العرب»، بیروت: دار إحیاء الثراث العربی، ج8.
ـ  ابن منظور(1999م): «لسان العرب»، بیروت: دار إحیاء الثراث العربی، ج8.
ـ  ابن عربی، محی الدین(1975م): «الفتوحات المکیة»، تحقیق و تقدیم: عثمان یحیی، القاهرة: د.ن، ج4 .
ـ  ابن عربی، محی الدین(1975م): «الفتوحات المکیة»، تحقیق و تقدیم: عثمان یحیی، القاهرة: د.ن، ج6 .
ـ  احمد بدوی، احمد(د.ت): «عبدالقاهر الجرجانی وجهوده فی البلاغة العربیة» القاهرة: المؤسسة المصریة العامّة.
ـ  احمد بدوی، احمد(1996م): «أسس النقد الأدبی عند العرب»، مصر: دار نهضة.
ـ احمدی، بابک(1379ش): «حقیقت و زیبایی»، تهران: نشر مرکز.
ـ  بیاتی، سناء حمید(2003م): «قواعد النحو العربی فی ضوء نظریة النظم»، عمان: دار وائل.
ـ بیتس، دانیل و فرد پلاگ(1375ش): «انسان­شناسی فرهنگی»، ترجمه: محسن ثلاثی، تهران: انتشارات علمی.
ـ جرجانی، عبدالقاهر(2004م): «دلائل الإعجاز»، تعلیق: محمود محمد شاکر، القاهرة: مکتبة الخانجی.
ـ  جرجانی، عبدالقاهر (1991م): «أسرار البلاغة»، تعلیق: محمود محمّد شاکر، جدّة: دارالمدنی.
ـ  جوادی آملی، عبدالله (بی­تا): «تفسیر تسنیم»، قم: مرکز نشر اسراء.
ـ زمخشری، محمود (1998م): «تفسیر الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل وعیون الأقاویل فی وجوه التأویل»، تحقیق وتعلیق وبررسی: عادل احمد عبدالموجود و علی محمد معوّض، ریاض: مکتبة العبیکان. ج6.
ـ رضی الدین(د.ت): «شرح الرضی علی الکافیة»، تصحیح و تعلیق: یوسف حسن عمر، د.م: د.ن، ج2.
ـ زارع زردینی، مرضیه(1399ش): بازنمایی کنش­گران اجتماعی در گفتمان توافق هسته­ای ایران (برجام) بر اساس الگوی وون لیون در دو روزنامه الریاض عربستان و تشرین سوریه، فصلنامه علمی زبان پژوهی دانشگاه الزهرا، سال دوازدهم، شماره 36، صص61-86.
ـ  سامرایی، فاضل صالح (2000م): «معانی النحو»، عمان: دار الفکر، ج1.
ـ  سامرایی، فاضل صالح (2000م): «معانی النحو»، عمان: دار الفکر، ج4.
ـ  سبیلا محمد و عبدالسلام بنعبدالعالی(2005م): «اللغة(نصوص مختارة)»، إعداد و ترجمة محمد سبیلا و عبدالسلام بنعبدالعالی، لامک: دار توبقال.
ـ  سعران، محمود (د.ت): «علم اللغة، مقدمة للقارئ العربی»، بیروت: دارالنهضة العربیّة.
ـ سید قطب(1972م): «فی ظلال القرآن»، بیروت: دارالشروق، ج6.
ـ سیوطی، ابوالفضل جلال الدین عبدالرحمن ابوبکر(1988م): «معترک الأقران فی إعجاز القرآن»، ضبط و تصحیح: أحمد شمس الدین، بیروت: دارالکتب العلمیّة، ج1.
ـ طباطبایی، محمد حسین(د.ت): «المیزان فی تفسیر القرآن»، قم: گروه مدرسین در حوزه علمیه، ج20.
ـ عارفی، احمد(1398ش): «جمالیة الأسالیب النحویة فی روایة حرب الکلب الثانیة»، پایان­نامه کارشناسی ارشد با راهنمایی دکتر فرامرز میرزایی، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
ـ عبدالباقی، محمد فؤاد(1999م): «المعجم المفهرس لألفاظ القرآن الکریم»، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
ـ فاضلی، محمد(1376ش): «دراسة ونقد فی مسائل بلاغیّة هامّة»، مشهد: دانشگاه فردوسی.
ـ فخر رازی، محمد(1981م): «تفسیر الفخر الرازی المشتهر بالتفسیر الکبیر ومفاتیح الغیب، بیروت: دارالفکر، ج32.
ـ مطلوب، احمد(1973م): «عبدالقاهر الجرجانی، بلاغته ونقده»، بیروت: دار العلم للملایین.
ـ مغنیة، محمد جواد(د.ت): «التفسیر الکاشف»، بیروت: دارالأنوار، ج7.
ـ مکارم شیرازی، ناصر(1387ش): «تفسیر نمونه»، با همکاری جمعی از همکاران، تهران: دارالکتب الإسلامیّة. ج1.